فال

هرچه فالم را به تسبیح من گرفتم را نداد
چون فلک تقدیر من وارونه کرده از ازل
خون دل
خون این دل که از دیده برون شد بانو
دیده باید برهرعضو بگرید تا کی
قلم
قلم پیدا نکن من را به هر جا میرم آیی
تو بگذار از غم و دردم بسوزیم من همه دردم
مرغ شب
منکه خود مونس مرغ شبم امّا چکنم
همه شب تا به سحر دیده براهش دارم
پاتک
هردمی پاتک به این دل میزنی یعنی که چه
خود تو آغاز میکنی این حمله را هردم بین