فرشته ی اسفندی

مرا در رویامجسم آن سالی

که ماه و سال و ساعت ها گذشته است

همان سالی هزار و سیصد و چهل واندی بودی

همان ماهی که آخر بود از زمستان

همان اسفندی که شد اسپندو کردت از چشم تیره دلان دور

همان آنی که من بی خبرم سیر میکردم در ملکوت

و جوانه عشقت میکرد در دلم طلوع

همان روزی که شش روز پشتش بودند وبود هفتم

در آن سوز سرما، برف و بوران، طاق دوران

شد فرشته ای نازل

به گرمای خورشید تابان

همان که من به پاس داشتنش 

برای ثانیه به ثانیه ی عمرم بدهکارم به خدا

هزاران تشکر...

پ.ن.

روزی که به دنیا آمدی 

یه نفر بودی برای یک نفر

اما حالا 

یک دنیا هستی

برای من

استاد صحاف مهربانم 7 اسفندسالروز تولدتان مبارک باد...