غرور کوه

فداي تو همه چيزم، اگرچه ناقابل

حقيقت است، حقيقت، نشسته اي در دل

خدا خودش دل ما را به جنبش آورده

شبيه ماهي كوچك كه مي زند دل دل

بهار مي شود آن دم كه تو نفس بزني

عجيب نيست كه گُُل سر بر آورد از گل

من آن امير پر از شوكتم كه بي غم تو

نبوده دبدبه و افتخار او كامل

تو را از آنكه تو را آفريده مي خواهم

نبوده ام همه عمرم به اين و آن قائل

اگرچه كوه بزرگي ميان ما باشد

غرور كوه به يك بوسه مي شود باطل

محمـد فرخ طلب فومنی