سايه مهر

آلـــــوده شـــدم،  شمــــا خــــــرابم نکنید

پــــــابــنــــد لــــجن و مـــنــجــــــلابم نکنید

چندی به هوس گذـشت و طی شد عمرم

بـــس بــود دگـــر، به قـــصه خــوابــم نکنید

چهل ســــال اســیر و مست میخـــانهبُدم

دیـــگر ســـخن از، چـنـــگ و ربــــابم نــکنید

تصــــمیم بر ایــن شد کـه، نبـــاشم عاصی

از جـــمـــع بــــرون شدم، حـــسابــم نکنید

عمریــســت که ویـــرانه شده خـــــانه دل

داغ اســت دلـــــم ، شـمــا کبــابـــم نکنید

چندی است که مانده ام در این بین دو راه

خــود ملـــتــهبم ، پــــر اضــــطــرابـــم نکنید

از روزن  و یــــــــرانه ، بتــــــابــیــده امــــــید

مجــــــنــون شــده ام، شـمــا عــذابم نکنید

مهــــری بــه سر و گرفـــته ام ســـــایــه او

من گـــــرم خـــــــودم، بـه آفــــتابـــم نـکنید

شـــوقی شده هــــمــدم دل غمـــــــگیــنم

از فـــــکــر حقـــیـقت، بـــه ســـرابـــم نکنید

بی خـــود شــده ام، نـــــدارم آرام و قـــرار

تعــــارف بـه مـــی و جـــام شـــرابـم نکنید

دیـــوانـــگی ار بـه سـر زد و بــرگــــشتــم

هــــرچنـــد کـــه اصــرار، جـــــوابـــم نکنید

یـــــارم کنـــد از کــــوچـــه میــــخانه گــذر

حـــرفـی نـــزنیـــد، ز شــــــرم آبـــم نکنید

انـــگار نبـــــوده ام در ایـــن کـــــوی شمـا

غربت زده ام، دوســـت خـــطابـم نکنید

من بایــــد از ایــن شک به یقــــینم برسم

بیــــــهوده به مـــاندنـــم، مــــجـابــم نکنید