دارم سخنی

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

وين دردِ نهان سوز، نهفتن نتوانم

تو گرم سخن گفتن و از جامِ نگاهت

من مست چنانم كه شنفتن نتوانم

شادم به خيالِ توچو مهتابِشبانگاه

گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم

چون پرتو ماه آيم و چون سايه ی ديوار

گامي ز سر كوي تو رفتن نتوانم

دور از تو، منِ سوخته در دامنِ شبها

چون شمعِ سحر، يك مژه خفتن نتوانم

فرياد ز بی مهريت ای گل كه درين باغ

چون غنچه ی پاييز شكفتن نتوانم

اي چشم سخنگوی، تو بشنو ز نگاهم

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

                                           م-سرشک

کتابها: زمزمه ها، شب خوانی، از زبان برگ، در کوچه باغهای نیشابور، از بودن و سرودن، مثل درخت در شب باران، بوی جوی مولیان، صور خیال در شعر فارسی، موسیقی شعر، ادوار شعر فارسی، شعر معاصر عرب، گزیده غزلیات شمس، حزین لاهیجی زندگی و زیباترین غزلهای او، شاعر آینه ها، بیدل و سبک هندی، اسرار التوحید از محمد بن منور، حالات و سخنان ابو سعید
معرفی: 
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، متولد 1318 در روستای کدکن در حوالی نیشابور است. او تحصیلات ابتدایی و دوره متوسطه را در مشهد گذراند و لیسانس خود  را از دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد گرفت و همزمان با تحصیلات متوسطه  و دانشگاهی در حوزه علمیه مشهد به تحصیل علوم ادبی و عربی پرداخت. در این دوره  در مشهد از اعضای موثر و فعال انجمنهای ادبی به شمار می رفت و آثارش در مطبوعات خراسان با نام مستعار ش م سرشک به چاپ می رسید.  ایشان پس از عزیمت به تهران در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران دوره فوق لیسانس خود را گذراند و سپس دوره دکترای زبان و ادبیات عرب را نیز پشت سر گذاشت. دکتر شفیعی همچنین مدتی را بنا به دعوت دانشگاههای آکسفورد انگلستان و پرینستون آمریکا  و ژاپن به عنوان استاد به تدریس و تحقیق اشتغال داشت.
او  از استادان بارز و متبحر ادبیات معاصر ایران و از محققین بزرگ به شمار می‌رود که در نقد شعر و ادب فارسی صاحب نظر است و در شعر و شاعری نیز مقام والایی دارد.