دهم بهمن 1392
من شهین را دوست دارم با مهین
ماندانا را کمتر از مهر آفرین
آنقدر خوبم که حتی زهره را
دوست دارم بی کت ابریشمین
ارمغان را چار راه پارک وِی
ارغوان را دیده بودم در اوین
چند یارم ساکن شهر بمَند
البته آن قسمت اعیان نشین
یک دو ماهی یار بودم با کتی
چند ماهی با زری، ام البنین
گر نبینم چند روزی زهره را
زود لیلا را نمایم جانشین
به ثریا و به آهو، آسیه
با قسم گویم که هستی اولین
یا که می گویم به سارا و غزل
ای تو عشق اولین و آخرین
هدیه و مهناز و الناز و هما
نیکی و نیکو، نگار و نازنین*
لاله و لادن، سحر، سارا، عسل
پانته آ، پروین، ترانه، آیلین*
جمله شان خوبند اما بازهم
رابعه، پوری، پری، نوش آفرین*
نسترن، نرگس، بنفشه، گل، گل است!
یاس، مریم یا گلایل، یاسَمین
بی کسی چون حنظلی** تلخ است، تلخ
عشق باشد در مثل چون انگبین
قند عشقم چون که کم کم، کم شود
یارِ نو باشد مثالِ انسُلین
گر ژلوفن هست عشق ماه وش
ماهرخ باشد برایم آسپرین
مرد آن باشد که گیرد دستِ دوست
دست نازیلا و شیرین، یا نگین
در ترافیکِ شلوغ دلبران
می شود قلبم شود تک سرنشین؟
.............
گفتمش خامُش پسر! بس کن دگر
تو مگر گبری؟ نداری عقل و دین؟
عشق را بازی گرفتی؟ بچه ای؟
ای فدای عشقهای پیش از این
یا تو آدم نیستی یا واقعا
کرده ای ثابت تو فرض داروین
*این اسامی به طور کاملا اتفاقی مشابه اسامی بازیگران زن سینمای ایران پشت سرهم آمده اند.
**میوهای است تلخمزه، که در فارسی با نامهای هندوانه ابوجهل، خربزه روباه، کدوی تلخ، سیب تلخ، و در عربی با نامهای حنظل، مراره الصحاری و علقم نامبرده شده است