بیقرار

به نام آفریدگار تو.... 

نازنینم!قلبم چه بیقرار است  و چه آرام می تپد با یادت...

آری قلبم در اوج آرامش بیقرار توست!

نازنینم چشمهایت تمام زندگیم بود اما رفتی و مشتی خاطرات را بر روی زخمهای قلبم گذاشتی

ندیدی که بی تو چه تنهایم!

گل یاسم اگر مرا دست بادهای وحشی نمیسپردی شاید دوباره در گرداب هولناک عشق محبوس نمی شدم

عزیزترینم  می دانم خود  مسبب این سرنوشت شوم هستم

خودم و زودباوریم

اما من فقط گناهم دوس داشتنت بود...

دلتنگ چشمانت باز خیره شده ام به عکسهایی که هواست نبود وگرنه آنها را نیز میبردی

دلتنگ دستانت باز خیره شده ام به دستانم

عمق وجودم بی تو سرشار از تهی ست

نازنینم چه کنم...

تو بگو کابوس نبودنت و زخمهایی که بر قلبم نهادی کی پایان می رسد

ای خدااااااااااااااااااااا چگونه با چه لحنی با چه واژه ای احساس گنگ خود را بیان

کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

بفریادم برس