الفبای زبان بلوچی ؛شعربلوچی وفارسی (20)ایوب ایوبی

156) گر یارخود؛ شناسی آن رنج می شود کم*

یابی نجات دایم از مار و نیش آن سمّ  

157) کمبود ارتباطت کم می کند محبّت*

بی ارتباط کامل کم می شود موَدّت

158) سالم نباشد آن کس گر یار خود کندخوار*

بردست بی گناهم نیشش بُوَد چویک خار

159)چشم حریص برکـَـن؛ چون می کُشدقناعت*

بر عشق مال ودنیا می خواهد او حمایت

160) ظالم شودحریصُک بر مال یار زیبا*

راضی شود به رنجش خون می مکد ز هرجا

161) راحت کند خودش را رنجور می کندیار*

فکرکثیف داردنیشش بودچویک مار!!

162) سودی رسان به انسان؛برمورچه های جاندار*

حقّ حیات دارند خونی مخور ز مُردار!

●پَه دِلْ کـَـشَّا کِشیگ کـَـنْدَهارْ نَبی سُواری پَه کۏه وتَلارْ نَبی

●نَبیـتّـَگی گۏک وپَسْ نَزانْتِنْ دۏش ومَـنْتْ

●کُنـَـرْ کِه بَرْکـَـنْ لُــ̈طّا سَرا وا

●دریا پَه هُـلُنْچَگْ هُـشْکْ نَبی

●مَکِسْکْ نَـکـُـشی دِلابَدْ کـَـنْتْ

●پۏنْزْپَه نُمازا نَپُرُشی

●گـُـرْبَـگا پیگانی بُمْپانْ مَـکــَنْ

●تـَـهی گۏک مَـه آزْماناچڃـرَنْتْ

●بڃـچارَه لُـنْـ̈طانْ پَه لِبْزْتَرّکـَـنْتْ