لب

گیرم که

یک عمر لب های بسته ی تو را

به شکوفه ای هرگز

به دفتری ورق زنم

باز در جِلد خود خوانده می شوی؟

.................................................

وعده ی آزادی

تار عنکبوت است که جلوی تو پهن می گردد

ناخودآگاه به دام می افتی

.............................................................

نباید هم اقتدار داشته باشد

آخر به نرخ تجارت می ارزد

این خرس

که بر پای او

گاز زده است این دام