هوا آبستن فـــــــــریاد خلقی ست
که بغض وکینه ی بیداد هــــارا
به اجــــبار،فروبلعیده بـــا درد
و این آرامشِ ظـــالـــم فریبیست
چه قــبــل از موعدِطوفان مهیّاست
مشامت تــیز باشــــد مـــی توانی
ببــویــی خــونِ داغِ موطنت را
که در فــردای موهوم وسیاهش
هزاران فــرقه می خیزدبه آنی...
خدا?! خود رحم کن بر حال این خاک/ که بادست خیانتکار قومی/ به غارت رفت کل تاروپودش(I...)/ تقدیم به مردم عزیز فلسطین