پیمانه تو

شکستی عاقبت این پیکرم را

دراین عالم تمام باورم را

دلم از ظلم تو دریای خون شد

چوناغافل شکستی ساغرم را

............................................................................................
هنوزم شوق  دیدار تودارم

نمانده طاقت وصبرقرارم

دلم زخمی شده،ازتیغ هجرت،

بیا تا مرحمی بران گذارم

.................................................................................

گرفتم راه شهرو خانه  تو

که شاید سرنهم بر شانه تو

اگررخصت دهی ای جان شیرین

بگیرم جامی از پیمانه  تو