::روضه میخوانم..::

روضه گويم که حاکم را چه شد؟
آن والا مقام شاه شاهان را چه شد؟
آنکه در طلوع اش فرش پرواز مي کند؟
با تو گويم اين راز شاه شاهان را چه شد؟
توسني کردم نداستم که اين دار بلا!
ميکشد هرچه که باشي يک زمان!
ترسم از کرده که کردم بهر عشق!
چون که اين دار دار ميکشد هرچه عطا!
با خود اندر فکر اين خاقانم
که چه کرد بسي مينالم
چه سخن گفت بهر اين دل هاي سرد
که وز اين زندگي بر پرتگاه
ميترسانم..
نه خجسته پر و بالي دارم
که بدانم چرخ را چه ميچرخاند
نه خجسته عقل گاهي دارم
که يونجه به تاراج ميکنند
موريانه زيستن زيبا نيست
ترسا که مور را حالي چه شد؟
که اندر خاک مرده سرد و خشک
وام ميدهد گنجشک را..