غم عشق تو

در گذر کوی تو یار

چشیده ام تلخی خار

بی تو نفس بریده ام

همچو سری به پای دار

شهر دلم با رفتنت

دیده غم نبودنت

گشته غریب و بی صدا

از رفتن و ندیدنت

گر بنگری بر حال من

بینی تباهی فال من

بی تو زوال و خسته ام

از تو، غمت  شد مال من

بردی ز قلبم مهر و نور

روحم ز جسمم گشته دور

قلبت پر از شهد و شکر

قلبم پر از تلخی و شور

برگرد به من، رویای من

ای دلبر زیبای من

بخشیده ام آن رفتنت

ای هستی و دنیای من

(محمد درگاهی(سپهر))