درون شهر خودم هم غریب میمیرم

چقدر بی هدف و بی حبیب میمیرم

به درد عشق و به زخم رقیب میمیرم

خیال مرگ نکردم به عمر خود ،عجبا

چه بی مقدمه دارم ، عجیب میمیرم

چقدردور و برم  ازدحام  زیبا بود

وباز در عطش بوی سیب میمیرم

وباز قسمت من نیست فرصت نفسی

بدون قسمتم و بی نصیب میمیرم

اگر مسیر نگاهش ز من بگرداند

بدون چشم طبیب عنقریب میمیرم

به بوی مریمی ش کاش مرهمی بودی

که دل شکسته فراز صلیب میمیرم

چقدر کوچه ی ما  ازدحام تنهاییست

درون شهر خودم هم غریب میمیرم

=====

سپاس از نگاهتان...