مرگ احساس

با آنکه مدتهاست رفته ای
هر وقت یادت در خیالم قدم میزند
در کوچه های عاشقی
چشم ندیدنت را
با آهنگ تلخ جدایی خیس میکنم
پشت دیوار شب
خاطرات به من تلنگر میزنند
ولی خاموش مانده ام
تا لحظه های بی تو بودن را ساکت کنم
سفید پوشیده ام اما
سیاه زندگی میکنم
این روزها
در اتاق تنهایی
زیر سقف دلتنگی
خودم را پنهان کرده ام
هر کس می بیند مرا
چند حرف قشنگ خیرات میدهد
و پشت سر
برایم فاتحه میفرستد
دلم سرد است دیگر
و عشق در من آواز نمیخواند
سخت آموخته ام
آدمها با مرگ احساسشان
در زندگی فقط پرسه میزنند ..
عبدالله خسروی ( پسر زاگرس )