مرگ یک زن

داره دیونه میشه دل چرا عشقت نمی خوابه

چرا چشمای دریاییت منو ازاد نمیزاره

چرا خواب منو بردی چرا روحم پریشونه

چرا هر جا میرم هستی چرا چشمام پر خونه

نه هستی و نه میمونی نه اینجا قلب تو گیره

نه دستای پر احساست تو دستام خونه میگیره

پر از اشوبه این قلبم میخواد عشقو بسوزونه

میخواد دور شه از این وحشت ولی اینو نمیتونه

بیا آزاد کن من رو بزار دیونه پرپر شه

بزار جسم پریشونم فسیل مرگ یک زن شه

زهرا بازیار