حکم دل

سالها پیش:

بادلم حکم بازی میکردم

همیشه حکم دل را لازم میدادم

ولی هیچ گاه

عاص دل نزد من نمی افتاد

همیشه نزد یارم بود

هیچ وقت عاص دلم را به من نمیداد

ولی حال نزد خودم است

گرچه پیر و افسرده و دلتنگ

در بازی حکم زندگی

من یارم را هیچ انتخاب کردم

که

هیچ وقت در مواقعی که نیاز داشتم

دستم را نگرفت و شاه دلتنکی ام را

کنار عاص شکسته ننشاند

در حالی که من

ولش کن.

مهم این است که عاص دل شکسته ام

در دستانم است ولی دیگر

صاف و زلال نیست.