عصر سکوت

 روحم آزرده میشود
وقتی به عصر سکوت فکر میکنم    
فصل تولید وسوسه ها و رنج های بشری
و فریادهای ممتد است
صدای دروغ ،
بوی اشکهای پنهانی میاید
دیروز دغدغه
و فردا هراس را بدنبال دارد
بغض های بیصدا در خود هزاران حرف دارند
مرد بودن سخت ترین کار دنیاست
 آنجا که صدای رنج ها را میشنوی
عمیق ترین درد زندگی مردن نیست
بلکه بیهوده زیستن است
زندگی به ارزش انسانها بستگی دارد
 آنجا که انسانی برای درد مردم اشک بریزد
به رنج کشیدنش می ارزد
روزی صدایم را خواهی شنید
این حرفا آیه های امروزی است
عصر بیرحمی است و
پر از سکوت های مرموز
بترس
بوی علفهای هرز میاید
عبدالله خسروی (پسرزاگرس)