اعتراف

اعتراض مي كنم

به خود

كه تنها ماندم و

هيچ اتفاقي به دلخواهم نمي افتد

وقتي هستي

همكه چيز شكل مي گيرد

وسايه ها

روي هم انباشته مي شود

تا يكي از اين بن بست بيرون بيايد و

جدا شويم

من و تو

كه آغاز يك راهيم

در گامهايمان

تنها

تنمان بوي باد مي دهد و

بر باد

گيسوان پريشاني كه

در من آواره اند

اكنون

به داغي كدام بدسه ات اعتراف كنم

تا تمام قرارهايي كه اقرار مي كنم