برس به داد شاعری...

دوباره شعر گفته ام،بخوان که سرد میشود

برس به داد قلب من، که کوه درد میشود

به وسعت تخیلش، به بال واژه های خود

ببین چگونه شاعری، فضا نورد میشود

به داد واژه ای برس، که جذب شعر میشود

ولی بدون حس تو، دوباره طرد میشود

تو فصل سبز رویشی ،بمان کنار ساقه ام

که بی تو رنگ و روی من، دوباره زرد میشود

به داد من نمیرسی!ولی به داد ما برس

که بی تو زوج عشق ما، دوباره فرد میشود

برس به داد شاعری ،که مثل بچه ها شده

اگر تو باورش کنی، دوباره مرد میشود

به شعر او که میرسی، چرا خسیس میشوی؟!

بخر ترانه های او، که دوره گرد میشود