جاده

راهي شدهاي

جاده بي انتهاست

دست تو از من دورتر

تو بر بال باد نشسته اي

من بر سنگ كوه ميخكوب

حتي از خيال من هم مي گريزي

 شب را به روز ، روز را به شب

با انتظار به هم دوخته ام

ردائي از حرير ابلق

زيب تن كن

دانه دانه حسرت هايم را گره زده ام

قاليچه اي به وسعت قلبم برايت بافته ام

قدم رنجه كن

گربه ها را نرقصان

من خود رقاصه بتكده عشاقم

هرخط مي خواهي بنويس

من خود هفت خط روزگارم

بيا با من مدارا كن

بيا درد اين دل خسته ام مداوا كن