قصیده بحق الامام الصادق (ع) (شعر عربی و فارسی )
لزمت القلم بیدی او دفتری ابیمنـای
ردت اکتب شعر و اتنطـــّر احروفه
کشفت الفکر گال الیمه متقدمیـن
اهل عزه او دیانه او تشهد الکوفه
***
اببحر رکسن اعیونی او سیست ویاه
فوگ المای مطروح او یجّر بیــــه
السفن والروج مرّن والقلم ما طاح
یسلمن والگلب ینشر معانیـــه
***
اجه اغراب المنیه او قر قر اشـما راد
فوگ الراس و اینزّل احچایاتــــه
یگول الیوم عندی خبر کلّش شین
شهادت جعفر الصادق ابچلماتـه
***
انکمش گلبی او سرت ویه الهوا حزنان
او گعدت اگعود بلساحل ابتحلیلــی
الامام السادس الدرّس فنون اهوای
علیه صبّن دموعی او عینی تنعیلی
***
یوم اسبعطعش اول ربیعه صــــــار
ثمانین او ثلاثه اتولّد الدیــــــره
ابوه باقر و ام فروه انجبت هل حید
ابستین العمر والخمسه تقریــره
***
علمه و الوفاء من النبی کسبــــــاه
و اخذ درب الولایه من کرم جـــدّه
ابواحد والثلاثین او صبّح زمزیــــر
او ضرب بیت الاصنام ابعلمه و اتعده
***
امیّه انتهت والصادق حضر مسئول
اجت حکّامها تتباشر اعلومــــه
ابسیاسه و ابکلامه فسّر التاریخ
جمع عدوانهه و اصحابه او گومه
***
هشام ابن الحکّم و الجابر الحیّــان
مفضل بن عمر و اسباع مندوبیـن
ابو احنیفه و ابن سالم او مومن طاق
بلمکتب الوف ابدرسه موجودین
***
ما طاوع الذله او صار وی سفــــّاح
استدل بکتاب جده او علمه او دینه
اخذ درب السلامه او جده اتلگــاه
الشیعه هوست له او دائم اتعیــنه
***
السلام اعلیک یا صادق ابیوم الکون
احضرنه یا شهم یا نور گعدتــــنه
وحق جدک ابو الحسنین والعباس
متعدین ما توگف مسیرتنــــه
***
اسئل قبّر جدّک والبقیع اشـــــهود
ما ناسین لحظه مدفن الچفّیـــــن
ابو السجاد یشهد کربلاء نیشــــان
مت**** اهلنه ابحق علی واحسین
***
وحق جدک قسم اقسم واثنّـیله
القلم ما هزتّه لا طوب لا چیلــه
عرفت الصدگ و ابعگلی اباریله
بکتاب الحق ضمّدنالـــــه
***
معنی:
شهادت امام جعفر صادق (ع)
قلم جویا شده رو برگِ فکرم زود
حروفِ شعر آهسته به جان آمد
امامان رمزِ بازِ عشق و خوشبختی
سر از محرابِ کوفه با زمان آمد
***
شناور مانده فکرم در بهارِ رود
روی آب می چرخد و دل جویید
بلم با موج ناگه سر گذر کرده
پیامِ گرمِ قلبم در فضا پیچید
***
کلاغِ دردِ غمها آمد از پـــــــرواز
بر بامِ دلم با ناز می گویــــــــــد
خبر چین آمده با یک کلامِ شور
شهادت صادقِ دلساز می گوید
***
پیچیده تنم یکدم شدم مبـــــــهوت
در ساحل وعقلم خوانده تفســـیری
استادِ امامان ماتمش امــــــــــروز
اشکم ریخت در سوگش و دلگیری
***
تولد روزِ هفده در بهاری نـــــــــــــــو
به هشت و سه دهی پیغامش آورده
از باقر و ام فروه تولد گشـــــــــت
به پنج و شصت سالی عمر خود کرده
***
وفا با علم را از جدِ خود جویید
ولایت کرد با برهان و قرآنش
جون است و قلم بگرفته چون شمشیر
به روز آورده علم و فکر و دیوانش
***
ختام آل امیه او امامت کـــــــــــــــرد
به مجلس خواند سردارانِ دنیــــــــــایی
کلامش با سیاست از جهان در خواست
سران و دشمنان ، دوستانِ تنهـــــــــایی
***
هشام ابن الملک و جابر حیّان
مفضل بن عمر با جمعی علم آموز
ابوحنیفه و بن سالم و مومن طاق
هزاران دانش آموزانِ دشمن سوز
***
به ذلّت تن نداد از قهر هر سفّاح
کتابِ حق به سینه حافظی کرده
صراطِ حق گذر کرده به به شمعی نور
پیام شیعه در دل نافذی کـــــرده
***
درودی باز ای صادق نثارت بـــــــاد
به یادم باش ای سرور تو قبری تنگ
قسم خوردم به حیدر و ابو الکفّین
نمی ترسم از راه های کویر و سنگ
***
بپرس از مرقدِ جدت بقیعِ گــــرم
چنان فریاد ها در کربلاء جوشید
حسین و مرقدش مهر شهادت شد
جهانِ شیعیان کاسِ ظفر نوشـید
***
به جدت قسم تکرارش کنم هر روز
ثابت قدم گشته شعر و تعبیــــرم
کلام حق تو قرآن آمده چون روز
پشیمانی ندارد عقل و تفسیـــرم
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 12/06/1392