متفاوت نگری

متفاوت نگري



آنان که همه مدعي عشق هستند

بر ظلم زمانه ي عجيب چشم بستند

آنان که بر ايشان مراعات کافيست

ارزش خواهند داد فرياد را

در خانه ي من سفره ي بازي پيداست

لقمه اي نان و نمک با جرعه اي آب روان

آينه اي پاک دارم

خويش را درون آينه در عمق دلم حاضر بين

دست را بر من ده

نفرت را از من گير

مرا عاشق تر کن

حال باهم:

به گلي آب دهيم

تک درخت خواهيم کاشت

پرنده آزاد کرد

مشت را سازگار کرد

آبي دريا را زيبا ديد

به پرستو مهر خواهيم ورزيد

ساحل خلوت دل را عظيم خواهيم کرد

پنجره مي سازيم به سوي آبادي جان

عينک بدبين را له کنيم

و به جاي آن لنز خوش رو خواهيم داشت

مشتي از خاک بردار

چشم هايت را ببند

خود را عضوي زخاک احساس کن

فرق بين پول با کاغذ چيست؟

از گله خالي باش

خويش را زيبا کن

ليواني آب بردار

شاخه گل هاي لطيف را به ليوان پر از آب بيا هديه دهيم

درون را باور کنيم

و با بيروني خويش يکي کنيم

طمع را به بيرون از ذهن پرتاب کنيم

قلمو برداريم

آن را آغشته به رنگ تيرگي نکنيم

لبخندي بکشيم

با رنگ زندگي

آسمان دود را آبي کنيم

سبزه را سبز کنيم

دو کبوتر بکشيم

عاشقي را به آن ها ياد دهيم

تا ابد خوب باشيم.....

ما همه مدعي عشق نيستيم

دو چشم باز داريم

خالق را دوست داريم...



نيما گودرزي 5 شهريور 1392