دلخسته

این کوه ها سکوت مرا جار می زنند

 
گويي به زخم خاطره ام تار مي زنند  

حتی کویر ها که به دل خسته مانده اند

این روزها به یاد تو گیتار می زنند

بی تاب میروم به تماشای تازه ها

 
اینجا ستاره ها به شبم دار می زنند

 
با شعر هاي غم و غزل هاي بي قروغ

باور کنم که طعنه به دیدار می زنند

این درد کهنه ای که علاجش به آتش است

 
زخمی ، طبیب ها که به بیمار می زنند

گفتی به سمت آینه ها زود می رسیم

عکس مرا چه زود به دیوار می زنند

 
فردا که پای کوه غزل خاک می شوم

این کوه ها سکوت مرا جار می زنند

چک چک ( زیارتگاه زرتشتیان