ستاره های خاموش

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر آناهیتا مهریانی

آخرین اشعار ناب آناهیتا مهریانی

چقدر بی تو تنهام چقدر این بیچارگی مرا به ورطه نبودن ، نیست شدن، و خفتن در زیر خفقان خاک می کشد خلا نبودنت را با کدام فرمول محاسبه کنم و چگالی کمر شکن رها کردن من و حجم دلتنگی من کدام فرمول؟ من هیچ چیز نمی دانم من ریاضی نمی دانم و حساب وکتاب و حتی نمی دانم چند قرن از عمر تنهاییم می گذرد هنوز کوچه نگران من است و آن صدا صدای تحمل له شدن احساس من بود که زیر پاهایت می شکست صبور ،تنها وهمچنان به انتظار می نشست ستاره ها خاموشند! هنوز خاموشند! ستاره های امیدوار ! ستاره هایی که تو نویدشان را داده بودی ستاره هایی که هرگز متولد نشدند هرگز..

۰

شاعر درخواست نقد دارد