ساقه نرگس

باش تا آدینه ای را دلبرم زیبا کند
با نوایی شاد و شیرین در جهان غوغا کند
وه چه آوایی؟ نشان از مصطفی دارد به لب
نغمه ای گسترده اطراف زمین برپا کند
باز تاب نور حق شد نو گل فرّخ لقا
دیده ی سنگین دلان را با شفا بینا کند
دسته دسته گل بریزد بر سر و پای وجود
عاشقان را پخته تر، با عشوه ای شیدا کند
ساق نرگس سایه اندازد به بخت ناکسان
ظالمان را دست بسته، نادم و رسوا کند
با دو چشم دلبری دشت و دمن را بنگرد
داغِ محرومیّتِ مظلوم را پیدا کند
منتظر آماده شو شاید که از دنیای غیب
چشمه ای جوشان شود کنج دلت ماوا کند