شبگرد تنها

نمی‌دانم چرا شبگرد تنها می‌شوی گاهی
گهی پنهانی از چشم و تو پیدا می‌شوی گاهی

طراوت می‌دهی جان را به فصل مهربانی ها
پر از عطر بهارانی شکوفا می‌شوی گاهی

همیشه شاد و آرامی ولی هنگام سختی‌ها
دل آشوب و شبیه موج دریا می‌شوی گاهی

مصمم باش در عشقت نگردی خاطر آزرده
چرا درگیر تردید و من و ما می‌شوی گاهی

اگرچه چون جوابی بر سوال و مشکل و ابهام
چرا هنگام حیرانی معما می‌شوی گاهی

به گاه درد و بیماری پریشان می‌شود جانم
تو می‌آیی و بر قلبم مسیحا می‌شوی گاهی

چنان سرشار از مهری که در ابیات اشعارم
کنار واژه‌ی احساس هویدا می‌شوی گاهی

تماشایی‌ترین تصویر چشم من خودت هستی
نمی‌دانی عزیز جانِ یکتا می‌شوی گاهی

✍️فرحناز آقازاده(یکتا)