خدا و بنده

در ذهن منی دلبر چون خالق و چون بنده
چون گنج که نایابی  من نیز که جوینده 
این جامه ی عشقت به شیدای تو می آید 
خیاط تویی دلبر ، از دست تو بافنده 
چون صلح پس از جنگی ای دلبر زیبا رو 
مانور هوا بوسی، بفرست به رزمنده  
در کوچه ی چشمانت افتاده ترینم
سرد است نگاهت در این کوچه ی لغزنده 
وقتی که تو میخندی بیچاره بیانت 
دیوانه و شیدا شد  بیننده ی ان خنده  
چون بید کمی مجنون چون سرو کمی جِد 
سبزست وجودت ای رقصنده ی پاینده  
پیچیده به دورت دل ، دریاب دلم را
دوری نکن از پیچک بد پیله و چسبنده 
معبود چه  اورجینال زیبا و قشنگی 
زیبنده و رخشنده و ارزنده و تابنده