تسلیم

خدایا راضی ام من به رضای تو
و جانم طلبِ مهر و وفای تو
که خوبی و خداوند توانایی
نفس میکشم از لطف هوای تو
صدف دُر به وجود خود اگر دارد
مزین شده این دل به صفای تو
شکرپاره لبی قند و عسل گوید
از آن دیده به گوش شنوای تو
اَبَر روی جهان جان و جنم دارد
و خود را بنگارد زِ جلای تو
من از شاکله ی نور تو را دیدم
و روشن شده چشمم به شفای تو
به قلبم که نمک گیر تو بوده است و
از آن روز ازل حک شده جای تو
مجال دگری قسمت اگر باشد
هزاران دل و جانم به فدای تو
مرا ملک سلیمان نبرد از من
و تسلیم تو ام بنده برای تو