یار دبستانی

درود بزرگوار
عاشقانه ای پر احساس و زیباست

سلام و درود جناب محمودی گرامی
مثل همیشه زیبا و دلنشین سرودید
رقص قلمتان مانا و ابدی
پیروز و دلشاد باشید

سلام شاعرگرامی
قلمتان همیشه توانا
درود برشما

درود بر شما

درود بر شما جناب محمودی بزرگوار
پسین تان شررآرای آتشکده ی شادی‌های بی پایان
آرزوهای نگاشته در دفتر زمستان تان را آذین به امضای پروردگار مهرآفرین بی همتا آرزو دارم...
وای چه غزل عاشقانه و احساسی و رمانتیکی🌹🌹🌸
دست شما درد نکند. زیباست و خواندنی.
تغزلی صمیمانه با معشوق در کلامی نرم و دل نشین و البته با چاشنی گلایه و نیاز

وزن و قافیه و کاربرد زبان و تألیف سخن، اشکال آن چنانی ندارد.
واژه های قافیه:
آنی
بارانی
ایرانی
روحانی
و...
است که « ی » آن ها به جز واژه ی « آنی» همه از نوع صفت نسبی، مصدری و شناسه است.
اما
آنی:
آن + ی وحدت ( = یک آن) است که در تلفظ و اصول قافیه نمی تواند با سایر واژه ی قافیه ، هم سان باشد. البته امروزه شاعران جوان کم تر به این نکته توجه می کنند.

« پر تپش تر زدن قلب» را نمی دانم درست هست یا نه ؟!

نکته ای دیگر :
امروزه در شعر شاعران جوان کاربرد « و » را در آغاز مصراع ها و بیت های سروده هایشان زیاد می بینیم که مسلما فقط برای پرکردن وزن به کار می رود بی آن که حذف آن اختلالی در معنا ایجاد کند:
و قلبم پر تپش تر زد...
و دیواری که بین ما...