مه جبین

درود بر شما..
زیباااست..

با سلام و عرض احترام آقای قادری بزرگوار
زیبا بود
درود بیکران بر شما

درودها بر شما عالی بود
موفق باشید

درود برشما جناب قادری

اشعار زیبایی بود

درود بر آقا یاسر عزیز گل. غزل قشنگی سرودی بر وزن مفاعلن مفاعلن مفاعلن مفاعلن که البته در بعضی مصراع ها اختیار شاعری مجاز تبدیل مفاعلن به مفتعلن رخ داده (قلب). من عاشق این وزن هستم و خیلی از موسیقیش لذت میبرم.
البته در دو مصراع اشکال وزنی هست: (۱) مصراع تخلص شعر از وزن خارج شده دلیلش این است که «یاسر» دو هجای بلند است و آوردن آن در این وزن دشوار است (مگر در وسط «مفاعـ/لن مفـ/تعلن»). البته اگر به صورت «یاسرِ» یا «یاسر و» یا «یاسر از» و... بیاید به راحتی می تواند در مواضع مختلف شعر جا بگیرد. (۲) مصراع «بسوزد هستی مرا...» هجای اضافی دارد. اگر فی المثل شاعر فعل ماضی بیاورد وزن درست است «بسوخت هستی مرا» و یا تغییراتی از این قبیل.
در بیت دوم فکر می کنم لازم است مصراع اول شرطی باشد (با حتی یا اگر یا گر و...) تا مصراع دوم بهتر معنا را القا کند. مثلا:
سنبل و سوسن و سمن، گر چه پُرَند در چمن
ز هوش می برد مرا ، شمیم دلنشین تو!
جمله «بگردم آن نگین تو» از چند جهت ممکن است نامناسب به نظر برسد. اول چنانچه من عادت دارم بگویم بعضی «این» و «آن» ها در شعر اضافی هستند (در سیاق قبل و بعد این «آن نگین» به نگین خاصی اشاره نشده است). دوم اینکه ارتباط نگین با ماه یا یوسف خیلی مستحکم نیست.

خیلی زیبا بود

سلام
شعرهایتان بی نظیر است
قلمتون سبز
پایدارواستوارباشید
شاعرواستادگرامی

سلام و درود جناب صادقی
زیبا و خوش آهنگ قلم زدید
با رفع اشکالاتی که جناب صادقی هم اشاره کردند زیبا تر هم خواهد شد
پیروز و دلشاد باشید