توقع

توقع نداری که من بگذرم، زجذاب جیران چشمان تو
جمیع جهات جمع در جلوه ی پر ازعیش لبنان چشمان تو
یکی نیست گاهی تَشر بر دلم، زند جان به لب آمد‌ از این همه
فعولن که جا خوش نموده به هجا و اوزان چشمان تو
تصاویر بکر نگاهت رَصد ، به ناسای جان و دلم  می شود
که از آن اول شدش شاعر بزنگای مژگان چشمان تو
از این برتر آیا که دائم شوی، نصیب تماشای چشمان ما
که ایران جان مرکزیت گرفت به پاتَخت طهران چشمان تو
کم‌و کیف این ماجرا از ازل جُلوسِ نگاههای مرد افکنت
غزل وامدار است و هم مثنوی  ز طناز دیوان چشمان تو
ردیف نگاهت دلم برده جان به قلاب قاب قدم گاه تو
که سیمرغ جان‌نقش اول گرفت به آن و به رُمان چشمان تو
یقین یاد داری به خاطرشدی خداوند جان و خداون آن
زآن‌تماشا دلم تشنه شد ، زحیران یزدان چشمان تو
محبت‌کن و انتخابات کن ، دل و‌جان دو کاندید دل شیفته
جمی کارتر دل که تسلیم شد، به آرتیس ریگان چشمان تو
یکایک به رقص واژه ها در سماع زناز تماشای چشمان تو
بزن دف غزل مثنوی مست شد ز حیران توفان چشمان تو

#حسین گودرزی"تشنه"
۱۴۰۳/۰۹/۲۰