رخصت دیدار بده

درود بر پونه خانوم عزیز

درود بانو
بسیار زیبا و خوش آهنگ بود
مزین به نقد نافذ جناب اکرمی عزیز
فکر کنم اولین نیمایی است که از شما میخوانم

🌹🌹🌹🌹🌹

درود بانو
شعری در قالبی متفاوت از همیشه و زیبا خواندم از قلمتون
تنها مشکلی که من با سواد ناقصم و اندک مطالعه ای در نیمائی ها داشتم در نیمایی زیباتون دیدم تقطیع نادرست شعر هست
وزن شعر شما فعلاتن فعلاتن ...الخ هست که با اختیارات شاعری میتونید با فاعلاتن شروع کنید و وزن به خوبی رعایت شده اما تقطیع ها باید مقداری تغییر کنه
مثلا این بند:
به منِ منتظر و خسته ز خود
رخصتِ وعده ی دیدار بده
جرعه ای معجزه از دیدن رویت به حریمِ منِ بیمار بده
.یا این بند:
مثل پروانه که در پیلهٔ خود خشکیده
پایِ من هم به غمم چسبیده
رازِ پروانه شدن فاش شد از پیلهٔ خود
رازِ اندوهِ من اما
مثلِ پیچک
به همه هستی من پیچیده
.
البته بعضی از قسمت های شعرتون هم کاملا چهارپاره است
مثل بند زیر که از چهار مصرع (فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن) تشکیل شده
.
نکند مرگ رسد قبل تو و آمدنت
نکند پیله شود درد به اجزای تنم
نکند هیچ نیایی و نبینی تو مرا
نکند بوسه به لبهای تو اصلا نزنم

امیدوارم جسارت بنده رو بخشید
پیروز و دلشاد باشید

درود. بسیار زیبا بود و اولین نیمایی بود که از شما میخوانم. چند جا یک مقدار اصلاح برای وزن لازم است مثلا:
روزم اما
به تباه می گذرد (بهتر است بگوییم: به تباهی گُذرد)
یا این مورد:
سیاه میگذرد (اگر بگوییم : «سیه می گذرد» یا «به سیاهی گذرد» یا ازین قبیل، وزن درست است).

درود شبیه قالب کلاسیک بود تا نیمایی
آنچه حقیر در کلاس درس نیمایی درس می دهم تقطیع درست آنهاست
ودر همه سطرها قافیه وردیف آمده
که در نیمایی بین چند سطر شاعر آزاد که قافیه را نیاورد
سپاس از شعر زیبایتان

درود برشما شاعر ارجمند بانو پونه

زیبا و جالب بو د
ن