دلخوشی

دلخوش به کدامین باران باشم
که رد این دلتنگی عمیق را بشوید
و دلخوش به کدام آفتاب
که با غروبش
غم بی پایان من هم به انتها برسد
چرا نمی‌گذرد این روزهای تلخ
چرا کم نمی‌شود از حجم اندوه شبهایم
چرا تمامی ندارد اشک چشمهای خسته ام
خداوندا گم کرده‌ام دلخوشیم را
در سرزمین قضاوت‌های انبوه
خدایا پیدایش می‌کنی ؟
جانم را با خود برده است
او را به من برسان
روحم مبتلای اوست

✍️فرحناز آقازاده(یکتا)