پرستاربابام 1

دختری آمدبهرپرستاری پدر                مانددرخانه ی ماچندماهی !!!            زیرراکردزبرباسرانگشتانی                  پدرم زنده به دیدارگل مِه رویش      شادی آوردبه خانه به درودیوارش       درسرای دل تنهای من بوته یاسی کاش......نامش آرمینه دختری زیباودلنشین     باچشمان خاکستری لبانی    پرازعسل.....درصدایش جزصدای سخن عشق نبود....درکلامش پرآوازپِر       چلچله ها.......شبهاتنم می سوخت ازدوری تنش......من درتلاش وتمنا،       اوساکت وسکون.....درچمدان کوچک همراهش انگارکه یک باغ پرازپنجره     بود......برپیراهن تنش انگارکه یک دشت پرازچلچله بود........                شبهازلای درتماشامی کنم        می زندبرموی بلندش شانه را.......               می برددل رابه یغما                می دهدبربادتارموهایش.....

 

 

.