بهانه‌جو

درود بر جناب ملحق نازنین
و جناب عزیزیان
و نابیان ناب اندیش
شعری پر از شور و شعور و شاعرانگی است
که حیف است در مورد آن برای واکاوی و بهره بیشتر بردن دنبال بهانه نگردیم و بهانه جویی نکنیم
بعصی از بیت‌ها واقعاً شاه بیت که هیچ ماه بیتند
مثل بیتهای
قبل از غمی چنین هم، بسیار دیده بودم...
.....از روی زندگانی ، پرواز آبرو را

بازار گرم تفسیر مانده‌ست و فقر ذهنم
بی‌شک سفید کردم بی‌پشتوانه مو را

که نشان از زبر دستی و تجربه اندوزی شاعر دارد
تا به راحتی هر چه تمامتر با مخاطبش ارتباط برقرار کند آنهم ارتباطی از نوع نگاه چند وجهی به مقوله ی شعر، شعری که شروعش شریانهای جریان زندگی را زمزمه می کند
در ادامه سوالی به نظرم رسید که عرض می کنم تا از آموخته های دوستان بیشتر بباموزیم
سوال
باز در مصرع دوم بیت اول
در آغاز ادغام میشه
و وزن سالم است
در مصرع اول همین بیت
و مصرع اول بیت اخر
و همچنین اعجاز در پایان
از چه اختیاری استفاده شده است؟
علاوه بر این به نظر می رسد در بیت اول یکی از باز ها از زیبایی کلام کاسته است
ممنونم راهنمایی بفرمایید
جهت بهره مندی بیستر از این زیبایی
گزینه ی نقد را فعال می کنم تا جناب به گزین چه بگزینند
با تشکر