پای پیاده آمدم

درود بانو
زیبا بود
ولی چهار پاره نبود
اگر علاوه بر احساس به حکمت آراسته شود
غزلی محشری میشود

راه را پای پیاده آمدم زیر ترکش های سنگین فراق
بی رمق شد جانم از شوق زیاد تا ببوسم روی مهتاب تو را

با نوای جغد شب همراه شد سوزِ آه از نای جان و سینه ام
روی زانوها نشستم منتظر تا ببینم قلب بی تاب تورا

آمدم ، دیدم دلت با دیگری بی تامل می کشد ناز دلش
خنده هایش می برد از تو قرار می رباید عشوه اش خواب تو را

ناتوان شد هر دو پاهایم در این گوی و میدانی که راه انداختی
کاش چشمم کور میشد آن زمان تا نبیند پستیِ نابِ تو را

زندگی تاریک شد در چشم من از جفایی که تو آوردی سرم
توبه کردم تا نگیرم بعد از این در بغل ، آلوده مردابِ تو را

لذت یک زندگیِ پاک را کرده ای از خود دریغ ای بینوا
شرم دارم بعد از این بر لب برم آن هوس آن کامِ سیرابِ تو را

مرد آن باشد که در اوج غرور بر زمین باشد سر و هم گردنش
توی یک خواب ابد بینم مگر جوهر پاکی و نایابِ تو را

خواهم امشب در سکوتی بی تپش دور گردم از هراس و دلهره
قِی کنم از کل جانم تا ابد این جنینِ عشق و زرداب تورا


بوته ای از دسترس ها دورتر می شوم تا که نگیری دامنم
"پونه"ای بی عطر باشم بهتر است تا نگیرم ، بـوی گنداب تورا

درودبرشما
غزل زیبایی بود

اگه قطعه بود یا غزل.. و چهارپایه‌ای که نبود
هر چه بود.. زیباست و بسیار تا بسیار هنرمندانه
درود بر پونه خانوم عزیز

درود بر پونه بانوی شعر ناب..
مثل همیشه زیبا و بازم زیبا و اما شاکی..

زیبا
وبردل نشست
هزاران درودتان باد
شاعر وادیب بزرگوار

درودها
بر خدای واژگان پونه
بانو احمدی فرهیخته و عالی مقام
واژگان شعرت پر باد از بکیری و تازگی
بدرخشی برقله ادیبات ایران و جهان

درودفراوان پونه ی عزیز
چندتا ازاشعارتان راتاحالاخوانده ام
وهریکی از یکی زیباتر
قلم خودتان را دارین که مخصوص پونه است
خیلی متفاوته و پراز احساس
شعرهاتون رو دوست دارم
یکی از شاعران ناب زن سایت ناب به حق که شمایید💞💞💞