به کام ِ حیض ِ هر ماهت بنوشان خون ِ جانت را
به جام ِ دیده ات پر کن تو درد ِ استخوانت را
شبی با جمله ی زاهد حلال ِ دیو ِ مردانی
و خشکاندی به یک واژه دل ِ آتشفشانت را
بریز از خون ِ اندامت به روی ِ باور ِ مردی
کسی هرگز نمی بیند همین درد ِ گرانت را
سکوتت از سخن سر شار و حرفت را نمی فهمد
بسوزانی به دشنامی سرْانگشت ِ زبانت را
تن ِ بکر و نجیبت کو؟میان ِ بسترِ دیوی
که چون گرگی طمع دارد لحیم ِ داغ ِ رانت را
زمینت بارور باشد بکارد تخم ِ نسلی را
به مشت و نفرت و سیلی بگیرد او جهانت را
تمام ِ سرزمینت را بگیرد ریشه ی بذری
به قعر ِ او بنوشانی وجود ِ جاودانت را
ترک خوردی به یکباره تمام ِ عشق ِ تو سر رفت
به روی ِ سینه و پهلو ببین رنگین کمانت را
و تف کردی زنی دیگر به دنیای ِ زنیت ها
به نسل ِ بعد ِ خود بنگر ببین زخم ِ زمانت را
به آغوشش بگیری تا ببوسی کودک ِ دیو و
بریزی در دهان ِ او شراب ِ استکانت را
تمام ِ سهم ِ تو باران ، غروب ِ عمر ِ تو ابری
بگیر از نسل ِ مادر ها تو حق ِ آسمانت را
یه چیز دیگه هم بگم؟.. خانومها اگر بخوان از اسارت خارج بشن میتونن، حتی ضعیفترینمون.
البته با توکل خدا
درود بر شما