یلدا

ای شناگر در دلِ دریایی‌ام
آتشِ پُر شعله‌ی یلدایی‌ام

باز گرد ای موجِ بازیگوشِ من
تا ببینی ساحلِ تنهایی‌ام 

دوست دارم از خودِ من بشنوی
قصّه‌ی شب‌های بی‌فردایی‌ام

من کجا، این خلقِ کور و کر، کجا
عالَمی در حیرت از شیدایی‌ام

در تمامِ عمرِ پُر زحمت، فقط
عاشقِ شعر و تو و زیبایی‌ام

مثلِ مجنونم که در هر روز و شب
گِردبادِ کوچه‌ی لیلایی‌ام

ای هوای کودکی‌ها، باز گرد
سخت محتاجِ کمی لالایی‌ام