نوکر حسین علیه السلام

بنام نامی الله پاسدار حرمت خون شهیدان

یا حسین ای سید ازادگان      ایکه باشی آفتاب این جهان

انقلابت روشنی بخش همه       مامران از خود عزیز فاطمه

ماکه عمری بر سر خوان توئیم        هر کجاباشیم مهمان توائیم

پس بیا مولامرانم از درت      حق آ ن پهلوشکسته مادرت

چون شهنشاهی وماها نوکریم       نوکریت از دل وجان میخریم

نوکری تو شهنشاهی بود       بهرمادریا وچون ماهی بود 

زندگی ماهی از آب است وبس     ماهیان از اب میگیرنند نفس

گرنباشد آب ماهی مرده است         میدهد جان عزیز خودزدست

توهمان آبی برای شیعیان         گرنبودی شیعه کی بودی توان

ابروی شیعیان از خون توست       هست جاری در رگ ماها نخست

چون پذیرفتی تودر عهد الست        کشته راهت کجاباشد شکست

راه توباشد صراط المستقیم        منتهی گردد به جنات النعیم

هر کسی پیمود این راه ترا        کی شود گمراه اندر این ثری

ای حسین ایزاده خیرالنساء          ایکه میباشد خدایت خونبها

خوش به حال آنکه اقایش تویی      سرور سردارو مولایش تویی

خط توباشد همان خط خدا         خط هابیل است شاه سرجدا

آنکه گیرد درجهان راه ترا      راه او ختم است راه انبیاء

حیرتم اینجاست از کار خدا         هرکه شد عاشق براو بارد بلا

دیگراین دنیا بود زندان او         زندگی دیگرندارد رنگ وبو

رنگ وبوی زندگی او تویی         کی رود راه دگر سرو سهی

ای حسین جان پس مرانم از درت       حق آن پهلو شکسته مادرت

توبرای ما چنانی آفتاب     گرنتابی یخ زنیم از شیخ وشاب

بی وجودت زندگی باشد محال       آدمیت میرود روذر زوال

اهلبیت توست کشتی نجات        جان عالم باد یامولا فدات

این توبودی زنده کردی دین حق      کشور ایران رهانیدی زغرق

آ نکه آمد سوی این کشتی یقین       پیروت گردد شود اواهل دین

راهها بسیار باشد در جهان        راه تو وصل است بر باغ جنان

کوفیان قدر ترا نشناختند     دعوتت کردند خودراباختند  

تاقیامت شدبرآنها ننگ وعار        سر به زیرند جمله آنها شرمسار

آفرین مرحبا بر جمعتان       خویش را در کربلا دادید نشان

زنده شد ازخونتان اسلام ودین    آ فرین و مرحبا صد آفرین

ورنه زحمت های پیغمبر به آن      می ربودندی زکف قوم خسان

حاکم اسلام چون بودی یزید     کار دین حق به آخر میرسید

نام تو جاوید باشد در جهان      چون زخونت گشت احیا دینمان

سیدا ثابت قدم باش ومترس         گر جهان پرگردد از هر خارو خس

توبرو راه حسین ابن علی      راه او پیما اگر که عاقلی

یاحسین ابن علی دستم بگیر      چون تومی باشی به مافیها امیر

مانده ام ازکاروان عاشقان       کن کرم سید توبر آنها رسان 

کاش اند ر جبهه میگشتم شهید        تانباشم گوشه ای خوارو وحید

ای خدایا حفظ بنما کشورم       زنده وپاینده بادا رهبرم

حسین نژاد قیروکارزین فارس    6/11/1389