آدم عاقل

آدم عاقل فقط با خویش همدردی کند

راز خود با کس نگوید او خردمندی کند


هر چه از نا گفته ها باشد به سینه گنج اوست

تا که کس نشنیده باشد او خداوندی کند


بحث با نادان تو را ابله نشانت می‌دهد

آن که گوید راست می‌گویی، هنرمندی کند


دشمنت گر جوهرش نیک و نژادش اصل بود

در مقام دشمنی ....... با تو جوانمردی کند


هر که حرص مال دنیا خورد خوشبختی ندید

آدم قانع به آنچه داده ......خرسندی کند


هر چه جور و بی وفایی باشد اندر راه عشق

آن که عاشق تر بود ابراز بی دردی کند



                      《 مریم رحمتی پویا 》