شهریار

درود بااانوی عزیز..
زیباست
برقرار باشید

دلنشین و زیبا بود

درود بانو
بسیار زیبا سرودید
روحشون شاد

درود بر شما بانو سوگند گرانقدر

زیبا و ناب سرودید

یاد و خاطر استاد شهریار شیرین سخن گرامی باد

با تبریک روز شعر وادب محضرتان


زنده باشید به مهر

درود

درودتان باد

درودها
بانوی گرامی

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما
شاعر بزرگوار
وه که شعرت زیباست
گوهر اعلا ست
پراز شورو شیداست
ازشاعر ی بی همتاست

سلام و درود بانوی عزیزم
شعر،زیبا و پراز احساستان را خواندم
مرحبا خواهرم
روح شهریار قرین رحمت الهی ان شاءالله
سلامت و تندرست باشید

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تقدیم به شهریارِ سخن
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ش: شب بود و واژه بود و تبِ خوابگاهِ درد

ه: همسنگِ بی کسی، دل و، آتش‌نگاهِ درد

_ ر: راضی به مرگِ شاعرِ شعرِ نگفته‌ام

ی: یکجا میانِ عرضِ سلامِ سیاهِ درد

ا : امد سرِ زبانِ سکوتم بخوانمت

ر: روحم پرید از سرِ دیوارِ شاهِ درد

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ش: شکلِ شکارِ مرده به دندانِ ببرِ صبر

ه: همتایِ مزه کردنِ بی دلبخواهِ درد

ر: رنگِ لباسِ سرخِ لبم را انار خورد

ی: یادم گرفت آخرِ سر اشتباهِ درد

ا: اصلاً دروغ نیست که آقایِ دل نوشت

ر: رَم کرده است تیرِ خلاصِ سپاهِ درد

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سیدمحمدرضالاهیجی
ساکوتی، هند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
موشحی بداهه
۱۴۰۲/۶/۲۷
ساعت ۱۴

درود و سپاس بانو .
تضمین و تقلید زیبایی بود .
سپاس که دو قله‌ی رفیع غزل نوین سرزمینمان را یادآور شدید .
خالی از لطف نیست نامه‌ی جناب سایه به جناب شهریار و جواب شاهکار ایشان را با رخصت و کسب اجازه پیشکش نگاه پر مهرتان کنم . هر چند یقین دارم همه‌ی عزیزان از این بده ، بستان ادبی دو ابر مرد هنر باخبرند .
با من بی کس تنها شده یارا تو بمان
همه رفتند از این خانه خدا را تو بمان
من بی برگ خزان دیده دگر رفتنی ام
تو همه بار و بری تازه بهارا تو بمان
داغ و درد است همه نقش و نگار دل من
بنگر این نقش به خون شسته نگارا تو بمان
زین بیابان گذری نیست سواران را لیک
دل ما خوش به فریبی است‌، غبارا تو بمان
هر دم از حلقه ی عشاق پریشانی رفت
به سر زلف بتان سلسله دارا تو بمان
شهریارا تو بمان بر سر این خیل یتیم
پدرا، یارا، اندوه گسارا تو بمان
سایه‌ در پای تو چون موج چه خوش زار گریست
که سر سبز تو خوش باد کنارا تو بمان
و
سایه جان رفتنی هستیم بمانیم که چه
زنده باشیم و همه روضه بخوانیم که چه؟
درس این زندگی از بهر ندانستن ماست 
این هـمه درس بخوانیم و ندانیم که چه؟
خود رسیدیم به جان نعش عزیزی هر روز 
دوش گیریم و بخاکش برسانیم که چه؟
پی این زهر حلاحل به تشخص هـــر روز 
بچشیم و به عزیزان بچــشانیم که چه؟؟
دور سر هلــهله و هاله شاهـــین اجـــــــل
ما به سرگیجه کــبوتر بپرانیم کــه چـــه؟؟
کشتی‌ای را که پی غرق شدن ساخته اند
هی به جان کندن از این ورطه برانیم که چه؟
قسمت خرس و شغال است خود این باغ مویز
بی ثمر غوره ی چشمی بچلانیم که چه؟
ما طلسمی که خدا بسته ندانیم شکست
کاسه و کوزه سر هم بشکانیم که چه؟؟؟
شهریارا دگــران فاتحه از ما خــــــــوانند
ما همه از دگران فاتحه خوانیم که چه؟

سلام و درود به شما سرکار خانم ابراهیمی
برقرار باشید و به مهر بسرایید

درودبرشما زیبابود بانو ابراهیمی بزرگوار بسیار زیبا بود احسن برشما لذت بردم احسن برشما پرمفهوم بود احسنت برشما خداقوت بهتون میگم استاد بانو قلمتان همیشه سبز ونویسا باشد من شمارو دعوت میکنم به وبلاگ طوفان شعرناب منتظر حضور طوفانی تان هستم 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮