چرا میزنی؟

بنام حق
باسلام خدمت استاد احمدی زاده وبا اجازه
روز شعر بر تمام اساتید شعر ناب مبارک باشد
در مورد شعر استاد استکی گرامی ...چرا میزنی ؟....
قلب آه که می کشد کباب می شود
قلب وقتی می بیند کسی در خانه نیست آه می کشد
بازهم آه می کشد
نقش زمین می شود دوباره هم آه می کشد
چقدر باید آه کشیدتا این قلب بیشتر کباب شود
برای ساختن هویت یک نام به مدد افکار آن نام و شکل گیری عناصر مرتبط با آن
چقدر گفتگوی معنا داری خواهد بود
امکان برقراری ارتباط گفتگو از طریق قلب واز طریق آه کشیدن
در ناخودآگاه شاعر قلب به مثابه همسرش می باشد
قلب قدیسه محترم شاعر است
ازبیرون به نگاه شاعر نگاه کردن
چشمی فراتر از میل شایستگی به عشق است
وبا خیره شدن در شعر شاعر متوجه می شویم که به چه عناصری ناخودآگاه خود را بجریان انداخته است
شکل گرفتن شکافی میان بازنمایی خودآگاه وناخودآگاه است
ومی توان آن را بصورت نام ناپذیر وفراتر از اندیشه وناخود آگاه جای داد
ومیل ورزی بصورت خود آیین شایسته در فراسوی معنا
آنچهشاعر را مجبور می کند حرکت در خانه وفقدان باعث آه می شود
فقدان از لحاظ روانکاوی خیلی تاثیر بسزایی در روح و روان دارد
پس یک ثانیه فقدان برابر با هزار آه

درک فوری از خیال شاعر بوسیله چشم با مفهوم واسطه مندی
پس عدم فقدان شاعر را به نشاط کامل می رساند
ارتباط سوژه با پی نوشت یکی از هنر توانای شاعر است
چطور می توان از یک سوژه به سوژه دیگر ارتباط میانجیگری ایجاد کرد واین هنر خاص آشتی دادن بین سوژه ها از لحاظ روانکاوی برای رسیدن به هدف خاص
شاعر بوسیله ضربه زدن می خواهد فقدان خود را پرکند
تا فقدانی در کارنباشد دوست داشتن بی معنا می شود
در نهایت از شاعر گرامی استاد استکی سپاس فراوان را دارم برای اشتراک زیبایشان
واستادان گرامی اگر نقصی بود به بزرگی خود مرا معاف دارند
بااحترام محمدرضا آزادبخت