میلِ مرگ

در وجودم بار دیگر درد را نابود کن
با حضورت روزهای سرد را نابود کن

دردِ دوری را بگیری کاشکی از قلب من
آنچه عشقت با جهانم کرد را نابود کن

اشک‌هایم بی گمان پایان ندارد بعد تو
جانِ جانان! گریه‌ی این مرد را نابود کن

فصل پاییز است دائم بی تو در تقدیر من
بی بهارم،،، برگ‌های زرد را نابود کن

اوج می‌گیرد به یادت نیمه شب‌ها میلِ مرگ
حسِ این دیوانه‌ی شبگرد را نابود کن


شاعر: مهدی ملکی الف