راهی نمانده تا ...

گاهی به ساده گی با شوق می توان یک عاشقانه دید
لیلایی ِ نسیم، راز ِ نهفته در ، رقص ِجنون ِبید

سر سبزی بهار یا زردی خزان با هم برابرند
تنها تفاوت اش رنگ نگاه ماست، چشم دلت شنید ؟

آنقدر گم شدیم در بند ِزندگی ، پیدا نمی شویم
این واقعیتی است انکار ناپذیر ، با من موافقید؟

بوی منم منم پیچیده در فضا ، از مُد نمی رود
تبلیغ شرکت اش ، ازران تر از همه ، آیا نمی خرید؟

یغماگر سیاه خاموش کرده بود فانوس راه مان
آن لحظه ایی که ما،در خواب بوده ایم اماکسی ندید ؟

کابوس می رود ،وقتی که می پریم ، آمد؛ نگاه کن
لبخند می زند رخساره ی ِ امید ، هنگامه ی ِسپید 

از قید برده گی آزاد می شویم رمز رها شدن:
وقتی که دست دل پیوند می خورد با کوششی شدید