🌷تبِ تَموز

   🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃  

    🍃به نام خدا🍃

تقدیم به ساحت بنت المرتضی
عمّه‌جانم‌حضرت‌زینب‌کبری(س)

صلّی‌ الله‌ علی‌ قلب‌ زینب‌ صبور

به عقب  برنگرد  زینب‌جان .. آتشِ خیمه‌ها هنوز  بجاست
داغ  دارد  دلِ برادر ..آه .. در زبان ِ قصیده  سوز  بجاست

دستِ سجّاد را  بگیر عمّه ! .. غصّه در جانِ خسته اش جاری‌ست...
محنتِ وادیِ لب‌عَطشانی   در نگاهش   چه نیزه‌دوز   بجاست‌‌‌‌‌

دردهایت  به چشم های زمین  غُرّشِ آسمان   می آموزد
صبرکن  کربلا برای توست .. تا قیامت تبِ تموز  بجاست

گریه کن  دخترِعلی  ای‌عشق ! در رَهَت   فَهم   ساربان ِ غم   است
فاصله  بر فراق   دلبسته ..  پایِ خونِ حسین   رموز   بجاست

نغمه های سَلاسل    آویزد   از  رَگِ گردنِ  خَمِ  تاریخ ...
قَدَم  آهسته دار  بانو ،  خار   قامت‌اَفرا   گَوَن‌بُروز  بجاست

ناله‌های رقیّه   ساکت‌گشت .. سَرِ باباش در بغل .. خوابید..
در میانِ  درخششِ گودال ..  قِدمَتِ  بارزِ  کُنوز  بجاست

بَدرِ   شب های  سردِ  دلتنگی  !  از حضورت  خرابه ها   آباد
 در دمشق   آفتابِ هستیِ تو  برجهان ،  معرفت‌فروز  بجاست

حرم ات  قبله گاهِ آزادی ست .. جَبَلُ‌الاِقتدار  !  عقیله‌ی عشق !
استقامت   یادگارِ  تو  است .. خطبه هایت شرر‌اندوز  بجاست

مستیِ  حلقه‌دارِ  چادرِ  تو    بادها   را  به  رقص  وادارَد
در رکابِ تو  لاله‌هاست به خاک .. این دِرایت   فلک‌نفوذ   بجاست 

نورِ عینِ  بتول    اُمّ الاَدَب    خواهرِ   مِهرپرورِ   حَسَنِین
قافیه‌بازِ قلبِ توست  قرون .. صدرِ قَدرِ تو  در  عَروض  بجاست

  🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃