رویا داشتن بد نیست

من کارگر بودم ابزارم بیل و کلنگ بود اما تمام آهنگ های مارتا آگریچ را گوش کرده ام،در رویاهایم با مایرا هس در کنگره ملی بریتانیا زیسته ام و در تک تک کنسرت های میچیا میهاچی حضور داشته ام،پول زیادی برای رفتن به رستوران های مجلل نداشتم اما در فکرم بارها نهار را در رستوران ماسا در منتهتن خورده ام و شام را در گوی ساووی پاریس خورده ام،تخت خواب نداشته ام اما هر شب که سرم را بر بالشت پشمی قدیمی میگذارم و لحاف سنگین قدیمی ام را روی خودم میکشم احساس میکنم در هتل پالمز وگاس خوابیده ام.تحصیلاتم تا دیپلم بیشتر نیست اما هنوزم در حین کارکردن هوس ثبت نام‌لاتاری و درس خواندن در استنفورد کالج را میکنم.مرتب انگلیسی میخوانم مرتب ورزش میکنم با اینکه شاید هیچگاه بکارم نیایند.بزور از پس هزینه های خودم برمیایم اما در ذهنم و رویاهایم همسری زیبا و شاغل دارم و فرزندانی که کلاس های شنا و زبان و موسیقی می روند.تمام مسیر را پیاده میروم حتی گواهینامه ندارم اما تمام نشریات خودروهای روز جهان را میخوانم.آری داشتن رویا عیب نیست نمیدانم شاید در زندگی قبلیم انسان بزرگی بوده ام و خطاهایی کرده ام و این زندگی جهنم زندگی قبلی من است و یا شاید در زندگی بعدی به مقام بالایی برسم و شاید در این زندگی و شاید هیچکدام اما با اینکه عادی هستم اما عادی عادی نیستم و دست از رویا و تلاش بر نمیدارم بهرحال روزی خداوند باید پاسخ این رویاها و افکار را بمن بدهد و با اینکه مردن را دوست دارم ولی از زندگی هم بدم نمی آید آری داشتن رویا بد نیست…

میلاد غریبی زاده