یار ناپیدا

گوشه بیت الحزن یعقوب وار           تابیاید گیردم او درکنار

ازدر رحمت نگاهی کن بمن           درکجایی یوسف گل پیرهن

ماه من از چه بگردت هاله است         داغم ازهجر تو چندین ساله است

کس نباشد ازدرونم باخبر                   جز شما و آ ن خدای دادگر

خم بود پشت من از بار گناه               روسیاهم از عملکردم شها

هجر چندین ساله ام بایک نگاه          تو به لب خند ی نما دردم دوا

یوسفا کورم وبینایم نما                  ده ببوی خوش  تو چشمانم شفا

جمعه ها می آ یدو من انتضار        تاببینم روی چون ماه تویار

خوب میدانم که حی وحاظر ی          برهمه اعمال ماها ناظر ی

هر زمان دید ی صلاح کار را               کن نگاهی برمن و بیچاره ها

آ ه ای پروانه ام پرواز کن            بال رنگارنگ خود راباز کن

سرزده گلها زدامان بهار               خوش بود روزی توباشی درکنار

سز باشد دامن دشت ودمن           در کجایی یوسف گل پیرهن

کار ماها نیست جز افغان و آه           هر کجایی حق ترا پشت و پناه