موسی و شبان

               موسی و شبان
دید موسی کودک خُردی دَم آزاد راه
در میان سوز سرما اندرونش سوز آه

کاسبی میکرد گویا  آن شبان خردسال
خسته بود اندر میان ازدحام و قیل و قال

فصل تابستان بیابانها شبانی میکند
در زمستان هم خیابان جانفشانی می کند

دستهای لاغرش را سوی خالق باز کرد
شکوِه خود با خدایش نم نمک آغاز کرد

تو کجایی سهم من از چرخش دوار چیست
خواهرم بی کفش باشد پس بگو مسئول کیست

گر لباسم زشت می باشد دلم آئینه است
از هجوم سنگ بی عدلی چنین پر کینه است

می شود گاهی دل بشکسته من وسوسه
کاش بودم مثل همسالان خود در مدرسه

مطمئنم گر بدانی حال و روز مادرم
یا ببینی در نهانی گریه های خواهرم

 درد ما را همچو درد خویش درمان میکنی
کارها را اندکی بر ما هم آسان میکنی

خرج نان خواهر است این دسته گل پرپر مکن
تو مرا شرمنده از دلخواهش مادر مکن

راه را خلوت مگردان از ترافیک گران
کز وجودش عاید ما میشود یک لقمه نان

کاش باشی یک شبی همراه من مهمان ما
تا ببینی وقت شام و سفره بی نان ما

گاه ما محتاج می باشیم بر یک نان شب
اندکی واضح بگو داری چه چیز از ما طلب

بست چشم خویش از دنیا پدر با حال زار
 مادرم در کنج کلبه مانده است چشم انتظار

دوش حال مادر بیچاره من شد خراب
از هجوم اشک های خواهرم گشتم کباب

خواهرم با سن خُردش حس خواری میکند
مادرم از گشنگی شب زنده داری میکند

این چه وضعی و چه حالی ، وین چگونه زندگی است
وضع و حال زار ماها بر تو هم شرمندگی است

مادرِ آن نور چشمی رفت شهر لاس وگاس
 مادرِ من بگذرانَد عمر با کهنه پلاس

سهم ما را کرده ای یک کلبه ای تنگ و نمور
قیمت ویلای آنان شد کرور اندر کرور

زیر پای نور چشمی لند کروز و دانگ فنگ
قسمت ما پس چرا شد کفش پاره پای لنگ

این چه عدل و وین چه داد است از چه میگویی سخن
سوختم طاقت ندارم لای پاره پیرهن

پیش قاضی برده ام از تنگدستی عرض حال
امتحان است گفت از سوی خدای لا یزال

بسکه خورده پای من بر سنگ گشته سنگ پا
امتحان از نور چشمی ها  بگیر از ما چرا؟

آزمودی بسکه ما را با کژی ناراستی
راستی را از دل پر خون ماها کاستی

کرد موسی اندکی دقت به وضع و حال وی
دید کلًّا  دسته ای گل میشود اموال وی

اندک اندک روز رفت و چون هوا تاریک شد
رفت موسی اندک اندک بر شبان نزدیک شد

گفت موسی آن شبان را هان! سراسر گوش باش
مژده ای دارم برایت لحظه ای خاموش باش

از شراب ناب رحمت بر تو جام آورده ام
از خدایم من برایت یک پیام آورده ام

چون در این دنیا تو را اینگونه باشد سرنوشت
جایگاه تو در آن دنیا شود باغ بهشت

چون شبان این قصه را از جانب موسی شنید
سر نهاد اندر بیابان جامه خود را درید

های هایِ گریه سر داد آن شبان بینوا
سر بسوی آسمان کرد و شد از موسی جدا

بار الها قصد داری بر سر کارم نهی
 وعده های خوب و خوش را بر سر خرمن دهی

جان موسایت خدا دیگر تو ما را خر مکن
گفت بر موسی تو هم زین کارها دیگر مکن

#امیر_وحدتی_یگانه
۱۴۰۰/۱۰/۱۴