ایستگاه متروکه خاطرات...

اگر نمی آمد
عطر وحشی ات 
و نمی کشاند غزل هایم را
به دشت بابونه ها
آغوش شکوفه های
بادام
و بهارانه های سیب
اگر نمی آویختی
حلقه حلقه
خنده هایت را
به گردن سبز بهار
بوی این هیزم ها
و خاطرات سوخته
می پرید
از سر شعرهایم...

🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱

ایستاده ام در امتداد
آخرین ایستگاهی
که پرنده ای یخ زده را
به گرمی دستانم سپردی
سوار شدی
و قطار تمام مرا برد
میدانی هیچ قطاری
هیچ قطاری
به ایستگاه متروکه ای با ز نمی گردد
اینجا فقط سالهاست
هزار ان شاخه اندوه
ساقه دونیده اند
روی ریلهایی که
فقط دست های مرا می شناسند
و پرنده ات
که زبان هیچ آوازی را نمی فهمد ...

🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱

به گریه هایت بگو بیایند

بعد از اینکه مرا
در باغچه ای غمگین کاشتند
بیایند
و سیراب کنند
سینه ام را 
شاید سبز شد
شعرهای نگفته ام...

                                     فاطمه یاراحمدی(روشنا)